Category Archives: site-specific

Ruch Nieplanowany – powolny parkour i ciało w architekturze

Laboratorium Ruchu Nieplanowanego w każdy poniedziałki o 11.00 pod gołym niebem w różnych lokalizacjach warszawy, przy czym najbliższe przed głównym wejściem do PKiN (między Teatrem Studio a Dramatycznym).

W czasie spotkań będziemy eksplorować powolny ruch i ciało w architekturze. Praktyka ta jest dla wszystkich osób, które chcą szukać relacji ruchu i ciała do architektury. Będziemy inspirować się dziką, nieplanowaną zielenią miejską i jej strategiami okupowania miasta korzystając m.in. z technik parkour’u i działania Willi Dornera „Bodies in Urban Spaces”. W tym celu, weź coś do ubrania, w czym będzie można położyć się na ziemi, schodach, murku itp. i w czym swobodnie będzie można się ruszać: toczyć, turlać, pełzać, skakać itp (najlepiej jakiś stary dres).

Będziemy gadać, ruszać się, oglądać, poszukiwać, eksperymentować i podążać ścieżkami, które być może w trakcie podróży trzeba będzie porzucić na rzecz radykalnego zwrotu. Będziemy pracować indywidualnie, a jeśli frekwencja pozwoli, to również grupowo.

Więcej info w wydarzeniu na FB: https://fb.me/e/2GF2ayGGK

#20 odcinek audycji “kto nie skacze” – WILD POWER

„Wild Power” to tytuł #20 odcinka audycji „kto nie skacze” w Radiu Kpaitał, którą współprowadzę z Anką Herbut . Tym razem opowiadam o pierwszych tropach mojego badania artystycznego MIASTO CIAŁO NATURA w ramach Stypendium Twórczego m.st Warszawy dotyczącego dzikiej, autonomicznej przyrody skłotującej miasto. Jak to się ma do zjawiska bezdomności i w jaki sposób choreografia może czerpać ze strategii przetrwania anarchicznej przyrody miejskiej.

Audycja do odsłuchania w archiwum radia na stronie:                                      https://radiokapital.pl/shows/kto-nie-skacze/20-wild-power/

Finał Międzypokoleniowego Chóru Ruchowego

W sobotę 31 lipca odbyło się finałowe działanie Międzypokoleniowego Chóru Ruchowego, który miałem przyjemność prowadzić. Chór jest wspólnym projektem fundacji Strefa WolnoSłowa i Teatru Powszechnego w Warszawie, “Dramaturgie społeczne”, finansowanego przez Miasto stołeczne Warszawa.
Z mojego tekstu kuratorskiego:
„Miasto, ze swoją ciężką architekturą i infrastrukturą, która narzuca bardzo konkretną choreografię poruszania się po mieście, mimo swojego ciężaru ma niesamowity potencjał oporu i sprzeciwu, który można realizować na wiele sposobów. Jednym z nich jest ingerowanie w elementy architektury, przełamywanie ich funkcji i poszerzanie znaczeń.
Nie koniecznie trzeba iść do lasu, w krzaki i bagna, żeby poczuć siebie i nawiązać kontakt ze swoim ciałem. Też, pewnie, ale beton, asfalt, stal, szkło i różnego rodzaju tworzywa będące częścią większych stałych konstrukcji i mniejszych nośnych elementów również mają swoją energię i moc, które jeśli tylko odnajdziemy możemy w pełni z nich korzystać zasilając się nimi. Poza tym, ta pozornie bezduszna i zimna architektura ma swoje zewnętrzne życie w postaci owadów, robaków i drobnej roślinności. Z tej mikro przyrody też możemy czerpać i dawać jej coś od siebie.”
Foto: Karolina Jóźwiak

 

Strefa / BY project – premierowa odsłona 9 lipca

W piątek 9 lipca o 18.00 Zapraszam na pierwszą odsłonę audio-spaceru “Strefa / BY project” o białoruskich historiach strachu, oporu i nadziei. Miałem przyjemność wziąć udział w procesie powstawania spaceru od strony ruchu i choreografii.
Link do wydarzenia:

https://fb.me/e/1BAjJu3wo

Akcja site-specific dla Maxwella Itoyi 23 maja 2021

Tegoroczne upamiętnienie śmierci Maxwella Itoyi, sprzedawce z dawnego Jarmarku Europa zastrzelonego przez policję 23 maja 2010 roku było zorganizowane m.in. przez Stowarzyszenie Polaków Pochodzenia Afrykańskiego, Fundację na Rzecz Różnorodności Społecznej i Towarzystwo Edukacji Antydyskryminacyjnej. Międzypokoleniowy Chór Ruchowy w mojej choreografii, dołożył swoją cegiełkę do obchodów rocznicy śmierci Maxwella Itoyi, organizując symboliczne działanie performatywne site-specific na fragmencie terenu przed dworcem, gdzie kiedyś znajdowała się tzw. “część wietnamska” Jarmarku Europa. Akcja polegała na chodzeniu po liniach prostych odwzorowujących alejki dawnego targowiska, ale również symbolizujących przecinające się drogi migracji w Europie. Ten prosty gest performatywny oznaczał wolność wyboru miejsca do życia dla siebie i swoich bliskich oraz że każda osoba z doświadczeniem migracji ma prawo czuć się u siebie, gdziekolwiek zdecyduje się być!

Muzyka: Połączone dwie warszawskie grupy Rytmów Oporu: Sambrokato i Rumor

Wideo z akcji:

https://www.facebook.com/246828518736418/videos/1116660192180136

kadr z wideo. Wideo: Alicja Borkowska