W tym odcinku rozmawiamy z Pamelą o sztuce zaangażowanej, na ile może być zaangażowana i co to znaczy dla życia społeczno-politycznego. Gadamy też o nowej pracy w teatrze, zorientowanej na proces, dającej przestrzeń na niewiedzę i porażkę. O tym, dlaczego mistrzowie teatru muszą przejść do lamusa i jak oswajać instytucje kultury z włącząjącym językiem i horyzontalnymi metodami pracy artystycznej z zespołem.
Na stronie Radia Kapitał możecie już słuchać sylwestrowej audycji na koniec ZOZZ. Jest to pierwsza część podsumowania zeszłorocznych protestów społecznych na świecie poza Unią Europejską i Ameryką Północną. W tej części znalazły się Afganistan, Albania, Angola, Argentyna, Bangladesz, Białoruś, Boliwia, Kamerun, Republika Środkowej Afryki, Chile. Znajdziecie trochę dźwięków z demonstracji i piosenkę kameruńskiej artystki Anne Marie Nzie „Liberte”. Przygotowując audycję korzystałem z Global Protest Tracker. Dosiego roku!
W 23. odcinku audycji gadamy sobie z Omą o tym, jak to jest być Czarną artystką sztuk performatywnych na polskich scenach, i że zawsze rozmowa musi zejść na temat rasizmu i czy to jest wkurwiające czy nie… Ale też jest o graniu czarnych przez białych i białych przez 
czarnych i jak by wyglądał świat bez konstruktów kulturowych. Dla chętnych, pesymistyczne zakończenie.
W czwartym numerze DANCEFLOOR znajdziecie kilkanaście inspirujących (mam nadzieję!) tekstów dotyczących ekologii i praktyk artystycznych. Ze wstępu:
Ekologia rozpala umysły i serca nie tylko osób zajmujących się aktywizmem czy nauką, ale również sztuką. Artystki_ści inspirując się przyrodą próbują przetłumaczyć jej strategie przetrwania na sztuki performatywne. W jesiennym numerze DANCEFLOOR o swoich praktykach artystycznych w kontekście ekologii piszą: Magdalena Siemaszko, Más Arte Más Acción, Bartosz Mroczkowski, Extinction Rebellion, Barbara Swadzyniak, Aleksandra Osowicz, Agnieszka Sikorska, Aleksandra Borys, Britto Arts Trust, Zuza Berendt, Magda Jędra, WILCZYCE.
Cały magazyn w formacie .pdf do pobrania tutaj>> DANCEFLOOR4_Ekologia_jesien2022
Wystarczy, że człowiek opuści zajmowaną przestrzeń a przyroda już sobie z nią poradzi. To, co kiedyś jej wyrwane, nie używane, wróci do niej. Zieleń zaopiekuje się tym, co niepotrzebne, zużyte, zostawione, opuszczone. Wchłonie i włączy do swojego ekosystemu. W tym sensie, przyroda jest największym sojusznikiem człowieka w walce z katastrofą ekologiczną i kryzysem klimatycznym. Jedyne zadanie tutaj człowieka, to nie przeszkadzać. Niby proste, ale jakże trudne w obliczu pychy antropocentryzmu.
Jednym z niezliczonych przykładów troski przyrody o ludzkie pozostałości jest opuszczona zwrotnica kolejowa przy ul. Towarowej w Warszawie. Zwrotnica znajduje się w w dawnym miejscu reduty zgrupowania „Chrobry II”. Zwrotnica, nawigowana ludzką ręką, kierowała pociągi do KL Warschau na terenie dawnego getta warszawskiego, a wcześniej do Wiednia. Dzisiaj, zwrotnica jest wrośnięta w drzewo – klon jesionolistny, objęta przez jego komórki, łyko, korę. Wtopiona w strukturę drzewa jak śruba w asfalt. Zagarnięta, zaadoptowana przez drzewo do jego systemu życia. Twardsza od kory niczym tama w niekończącej się rzece życia cukrów i wody.
Zapraszam na happening symbolicznego nadania statusu Pomnika Przyrody klonowi ze zwrotnicą.
W trakcie happeningu nastąpi część oficjalna w postaci umieszczenia DIY tablicy informacyjnej: „Pomnik Przyrody” i część artystyczna: występ Międzypokoleniowego Chóru Ruchowego pod egidą fundacji Strefa WolnoSłowa i pod kierunkiem Łukasza Wójcickiego (czyli moim). Występ Chóru uświetni muzyka na żywo w wykonaniu znakomitego muzyka i kompozytora Dominika Strycharskiego.
Spotykamy się o 13.00 pod klubokawiarnią Miau Grau (ul. Kolejowa 49A) i stamtąd wspólnie idziemy na miejsce wydarzenia (ul. Towarowa 7A). Można przyjść od razu na miejsce wydarzenia, ale jeśli nie wiesz gdzie dokładnie jest to drzewo to widzimy się pod klubokawiarnią.
Zdjęcie: Andrzej Dolecki. Wydarzenie na FB: https://fb.me/e/3S39u7okj
„Projekt jest realizowany w ramach stypendium artystycznego m.st. Warszawy”