Projekt wideo Post-Hope to choreografia oporu przeciwko konsumpcji i nadprodukcji niszczących środowisko naturalne. Taniec, jako performatywny gest, który stoi w opozycji do nadkonsumpcji, mimo swojej artystycznej siły nie jest w stanie się przed nią obronić. Zostaje przetworzony przez maszynę kapitalizmu i wypluty. Jak śmieć. Traci lekkość i czystość, tonąc w oceanie plastiku. Staje się mechaniczny, aż w końcu zanika.

Post-Hope to gest solidarności ze wszystkimi organizmami, których codziennie dotyka katastrofa klimatyczna.

[English]

The video was created for the International Dance Day on April 29. The #MeToo phenomenon in dance is becoming ever wider. On the one hand, this work is a hope to end violence on the dance and choreography scene, which is a direct consequence of patriarchal and authoritarian relations in art, which lead to abuse of power and the cult of a master-bandit who uses his positions to use violence under the guise of art and artistic education. On the other hand, it is a gesture of solidarity with all those who have experienced violence on the dance and choreography scene. This is a signal that you will never walk alone.

W filmiku wystąpix (w kolejności pojawiania się) / Cast (in order of appearance):

Becia Kulajguk

Łukasz Wójcicki

Anna Wańtuch

Joanna Nadrowska i Grupa projektowa Sopockiego Teatru Tańca

Olga

Justyna Burzyńska

Grupa ENTITY z Olsztyna – Iza, Kasia, Beatka, Lena, Natalia, Ada i Pola

Kalina Duwadzińska i Katarzyna Pawlak

Hanna Raszewska-Kursa

Realizacja wideo / video: Łukasz Wójcicki