Category Archives: aktywizm

Kolejny 14 odcinek audycji “kto nie skacze”: Choreografie skazanych ciał

W archiwum Radio Kapitał znajdziecie do słuchania 14 odcinek audycji “kto nie skacze” pt “Choreografie skazanych ciał”. Audycja powstała na podstawie mojego tekstu o takim samym tytule, który ukazał się na portalu taniecPOLSKA.pl
“Ciało osoby skazanej należy do państwa. Od teraz podlega choreografii państwowej przemocy, której ramy wyznacza system kar i nagród, rytm posiłków, spacerów i dostęp do infrastruktury sportowo-kulturalnej. Zwieńczeniem tego systemu jest Foucaultowski score panoptikonu, swoistego więziennego perpetuum mobile, którego zadaniem jest dyscyplinowanie potencjalnie zbuntowanych ciał poza murami więzienia.”
Miłego słuchania!

Nagroda dla video-performansu “Post Hope”!

Miło mi was poinformować, że wideo performance “Post Hope”, który stworzyłem z Kasią Pawlak i Igą Dzięgielewską dostał nagrodę w Konkursie Choreograficznym w SIECI Centrum Teatru i Tańca w Warszawie ????
Projekt wideo Post-Hope to choreografia oporu przeciwko konsumpcji i nadprodukcji niszczących środowisko naturalne. Taniec, jako performatywny gest, który stoi w opozycji do nadkonsumpcji, mimo swojej artystycznej siły nie jest w stanie się przed nią obronić. Zostaje przetworzony przez maszynę kapitalizmu i wypluty. Jak śmieć. Traci lekkość i czystość, tonąc w oceanie plastiku. Staje się mechaniczny, aż w końcu zanika.
Post-Hope to gest solidarności ze wszystkimi organizmami, których codziennie dotyka katastrofa klimatyczna.

Stop Przemocy w Tańcu – wideo na Międzynarodowy Dzień Tańca

Wideo powstało na okazję Międzynarodowego Dnia Tańca 29 kwietnia. Zjawisko w tańcu zatacza coraz szersze kręgi. Ta praca to z jednej strony nadzieja na zakończenie przemocy na scenie tańca i choreografii będącej bezpośrednim następstwem patriarchalnych i autorytarnych relacji w sztuce, które prowadzą do nadużyć władzy i kultu mistrza-bandyty wykorzystującego swoją pozycje do stosowania przemocy pod płaszczykiem sztuki i edukacji artystycznej. Z drugiej strony, to gest solidarności z wszystkimi osobami, które doświadczyły przemocy na scenie tańca i choreografii. To sygnał, że nigdy nie będziecie iść samx.
[English]
The video was created for the International Dance Day on April 29. The #MeToo phenomenon in dance is becoming ever wider. On the one hand, this work is a hope to end violence on the dance and choreography scene, which is a direct consequence of patriarchal and authoritarian relations in art, which lead to abuse of power and the cult of a master-bandit who uses his positions to use violence under the guise of art and artistic education. On the other hand, it is a gesture of solidarity with all those who have experienced violence on the dance and choreography scene. This is a signal that you will never walk alone.
W filmiku wystąpix (w kolejności pojawiania się) / Cast (in order of appearance):
Becia Kulajguk
Łukasz Wójcicki
Anna Wańtuch
Joanna Nadrowska i Grupa projektowa Sopockiego Teatru Tańca
Olga
Justyna Burzyńska
Grupa ENTITY z Olsztyna – Iza, Kasia, Beatka, Lena, Natalia, Ada i Pola
Kalina Duwadzińska i Katarzyna Pawlak
Hanna Raszewska-Kursa
Realizacja wideo / video: Łukasz Wójcicki

TańczyMy dla Ziemi 22 kwietnia!

W czwartek 22 kwietnia w Światowy Dzień Ziemi o 16.00 TańczyMy dla Ziemi, czyli spontaniczna akcja uliczna za zasadzie floshmoba. Tańczymy na żywo w Krakowie, Olsztynie i Warszawie oraz online w Pile i w Poznaniu 🙂

Poznań (online): https://fb.me/e/1iJ0pjVeG
Jeżeli nie masz możliwości dołączyć w wyznaczonym miejscu – można to zrobić w dowolnym miejscu Ziemi. Odpal playlistę o g. 16 i tańcz w intencji wsparcia dla Ziemi .
Zapraszamy do wrzucania swoich materiałów wideo, zdjęć, transmisji live z akcji na wydarzeniach i swoich wallach.

Kolejny odcinek audycji “Którędy do wyjścia” już do odsłuchania!

Już do odsłuchania w archiwum Radia Kapitał, ósmy odcinek mojej audycji „Którędy do wyjścia”, w którym rozmawiamy sobie z Moniką Błaszczak o jej pracach choreograficznych, o trosce o ciało, szczególnie to nienormatywne, queerowe i trans*. O tabu seksu i ciała, ale też o przyjemności i wzajemności. Będzie również o przemocy w szkołach baletowych i niewydolnym systemie edukacji artystycznej. Ale też o praktyce samoczułości i o marzeniach.
Fotografia – Stella Scott
Ubrania – Katharina Dubbick