Z przyjemnością was informuję, że mój tekst znalazł się w zbiorze RUCHOME TEKSTY, które ukazały się w dniu przesilenia zimowego 22 grudnia 2021. Plik .pdf zbioru można pobrać ze strony Forumtanca.org (zakładka “Ruchome teksty”). Dodatkowo, możecie wesprzeć publikację na portalu Zrzutka.pl! (będzie m.in. na wynagrodzenia dla autorek i autorów:)

“Ciało w częściach jest łatwiejsze. Do zrozumienia, zaakceptowania, odrzucenia. Kawałki ciała mogą należeć do kogokolwiek lub do nikogo. Części łatwiej się pozbyć niż całości. Części łatwiej przechowywać”. Całość w RUCHOMYCH TEKSTACH!

W nowym 166. numerze gazety teatralnej DIDASKALIA możecie przeczytać mój tekst pt. “Starość nascenie tańca: potencjał porażki”. Chciałem w tym miejscu podziękować osobom, dzięki którym ten tekst powstał, i które cytuje w eseju: Marta Kosieradzka, Tatiana Cholewa, Dorota Porowska, Andrzej Woźniak, Ula Zerek, Krystyna Mazurówna.

<Czy rzeczywiście potrzebujemy sceny tańca, w której musimy „być świadomi swojego późnego startu”, a nie startować wtedy, kiedy chcemy i nasz moment startu w nikim nie wzbudza podejrzeń, i nie jest powodem segregacji? Sceny tańca, na której musimy tłumaczyć się ze swojego wieku i udowadniać wszystkim, że, jak śpiewał poeta, „jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy”? Chciałbym sceny tańca, gdzie ani ja, ani moje koleżanki i moi koledzy, tancerki i tancerze po trzydziestym piątym roku życia, nie będziemy czuć się „zażenowane, starając się o programy dla młodych i zaczynających twórców”.>

Cały tekst tu: https://didaskalia.pl/pl/artykul/starosc-na-scenie-tanca-potencjal-porazki