W tym odcinku rozmawiamy z Pamelą o sztuce zaangażowanej, na ile może być zaangażowana i co to znaczy dla życia społeczno-politycznego. Gadamy też o nowej pracy w teatrze, zorientowanej na proces, dającej przestrzeń na niewiedzę i porażkę. O tym, dlaczego mistrzowie teatru muszą przejść do lamusa i jak oswajać instytucje kultury z włącząjącym językiem i horyzontalnymi metodami pracy artystycznej z zespołem.
Na stronie Radia Kapitał możecie już słuchać sylwestrowej audycji na koniec ZOZZ. Jest to pierwsza część podsumowania zeszłorocznych protestów społecznych na świecie poza Unią Europejską i Ameryką Północną. W tej części znalazły się Afganistan, Albania, Angola, Argentyna, Bangladesz, Białoruś, Boliwia, Kamerun, Republika Środkowej Afryki, Chile. Znajdziecie trochę dźwięków z demonstracji i piosenkę kameruńskiej artystki Anne Marie Nzie „Liberte”. Przygotowując audycję korzystałem z Global Protest Tracker. Dosiego roku!
W 23. odcinku audycji gadamy sobie z Omą o tym, jak to jest być Czarną artystką sztuk performatywnych na polskich scenach, i że zawsze rozmowa musi zejść na temat rasizmu i czy to jest wkurwiające czy nie… Ale też jest o graniu czarnych przez białych i białych przez 
czarnych i jak by wyglądał świat bez konstruktów kulturowych. Dla chętnych, pesymistyczne zakończenie.
Przedstawienie inspirowane Aleksandrą Piłsudską ostatni raz w tym roku! Muzealna sala Paderewskiego ponownie zmieni się w nowoczesną przestrzeń teatralną, a podczas spektaklu nie zabraknie akcentów muzycznych, choreograficznych i wizualizacji. Osią opowieści jest życiorys Aleksandry Piłsudskiej, powszechnie znanej jako druga żona Marszałka Polski. Najczęściej jest prezentowana jako matka ich córek, pierwsza dama, kustoszka pamięci i pamiątek po mężu. Znacznie rzadziej jako aktywna działaczka czy zaangażowana społeczniczka.
Co wiemy o kobiecie, która niewiele o sobie mówiła? Czy dla jej osiągnięć i pragnień znalazłoby się miejsce we współczesnym świecie? Twórcy i twórczynie spektaklu starają się oddać głos tej, która prawdopodobnie świadomie wycofała się na drugi plan. Podejmują temat bycia osobą niewidoczną, niedostrzeżoną, zarówno w poprzednim stuleciu, ale także w XXI wieku.
Twórcy i twórczynie spektaklu
• reżyseria i dramaturgia: Pamela Leończyk we współpracy z Karoliną Plutą,
• muzyka: Magdalena Sowul,
• wizualizacje: Wiktoria Grzybowska,
• kostiumy: Jakub Drzastwa,
• występują: Iga Dzięgielewska, Grażyna Kopeć, Adrian Koszewski, Aleksandra Matlingiewicz, Łukasz Wójcicki,
• produkcja: Karolina Pluta i Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku.
Dowiedz się więcej: https://muzeumpilsudski.pl/pilsudska-unmuted-spektakl-w…/
Kup bilet (początek sprzedaży 23 listopada 2022): https://tinyurl.com/yc7n5r4c
W nocy 22 czerwca na Instagramie była premiera nowego 3 numeru mikromagazynu sztuk performatywnych DANCEFLOOR, która przypadła na okolice przesilenia letniego. Cały numer poświęcony jest feminizmowi a właściwie feminizmom bo jak przekonacie się z lektury magazynu, feminizm niejedno ma imię.
A to kilka zdań ze wstępniaka:
“Oddaje w wasze ręce DANCEFLOOR#3 z tęczową okładką ponieważ czerwiecto Miesiąc Dumy społeczności LGBTQ+. W najnowszym numerze znajdziecie bardzo różne głosy, które łączy wspólny mianownik – feminizm. Feminizm, który jest żywą materią z wieloma obliczami. Jeśli miałbym się pokusić o skrótową prezentację tych głosów, to znajdziecie w nim feminizm somatyczny Renaty Piotrowskiej-Auffret. Feminizm Weroniki Szczawińskiej, który stawia na odpowiedzialność i podział władzy. Siostrzeński feminizm Wery i Patki. Feminizm miłości Małgorzaty Przyszłość. Czarny feminizm Glendy Dickerson. Mindset: feminizm, autorstwa Ifeomy A. Ukwuomy. Feminizm nieusłyszanych herstorii Pameli Leończyk. Internacjonalny feminizm Micuły. Performatywny feminizm w wykonaniu Czarnych Szmat. Feminizm ciała FEMEN’u i feminizm bez spiny SIKSY. Parafrazując Renatę Piotrowską-Auffret, taki jest ich feminizm. A wasz?”
Magazyn jest wyłącznie online w formacie .pdf. Link do ściągnięcia w zakładce DANCEFLOOR
