We wt i w śr 15-16.10 zapraszam na spektakl Stowarzyszenia Pedagogów i Pedagożek Teatru LISTA UCHYBIEŃ w reż. Pameli Leończyk z moim udziałem aktorskim i jako autor choreografii/ruchu scenicznego. Spektakl na Małej Scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie, Pl. Defilad 1.
Lista uchybień to dokument, który został wręczony jednej z pracowniczek instytucji kultury w pierwszym dniu po jej powrocie z urlopu. Na liście znalazł się szereg zarzutów dotyczących jej pracy. Zamiast dialogu z przełożoną – dokument punktujący niedociągnięcia. Zamiast szukania rozwiązań – plan naprawczy i groźba sankcji. Co oznacza praktykowanie solidarności, współpracy, sprawiedliwości społecznej w branży kultury? Kto wyznacza granice komunikacji i jakie są konsekwencje ich przekraczania i utrzymywania? Jak sprawić, by praca w kulturze była ekologiczna, zrównoważona, zdrowa?
Lista uchybień to interdyscyplinarne przedsięwzięcie teatralne przygotowane przez zespół artystów i artystek społecznych związanych ze Stowarzyszeniem Pedagogów i Pedagożek Teatru. Tworzą opowieść o wyzwaniach pracy w instytucjach kultury. Zabierają głos w toczącej się dyskusji na temat kultury jako środowiska pracy, prekariatu jako dominującej formy (nie)zatrudnienia w kulturze oraz na temat warunków, hierarchii i niespójności pomiędzy poziomem deklarowanych wartości, a poziomem realizacji. Scenariusz spektaklu powstał na podstawie autorskiego scenariusza napisanego w oparciu o 9 pogłębionych wywiadów z pracownicami i pracownikami instytucji kultury z różnych części Polski. Pokazom spektaklu towarzyszyć będzie wystawa grafik Katarzyny Belczyk, ilustratorki, która w celny i ironiczny sposób komentuje wyzwania związane m.in. z pracą artystyczną.

Do waszych wirtualnych rąk trafia mocno spóźniony wiosenno-letni numer mikromagazynu sztuk performatywnych DANCEFLOOR 

Performance i instalacja audio-video Jestem Rzeką w Poznańskim Pawilonie to artystyczno-aktywistyczne działanie, mające na celu zwrócenie uwagi na katastrofalny stan rzek w Poznaniu, w Polsce i na świecie. Nasze działanie artywistyczne wychodzi z troski o rzeki i ich – a tym samym naszą – przyszłość. Jako artystki dysponujące narzędziami sztuki wzmocnionymi politycznym przekazem dotyczącym katastrofy ekologicznej, nie możemy i nie chcemy bezczynnie przyglądać się niszczeniu rzek, których jesteśmy częścią. Rzeki bez nas przetrwają, my bez nich nie.