W tym odcinku rozmawiamy z Pamelą o sztuce zaangażowanej, na ile może być zaangażowana i co to znaczy dla życia społeczno-politycznego. Gadamy też o nowej pracy w teatrze, zorientowanej na proces, dającej przestrzeń na niewiedzę i porażkę. O tym, dlaczego mistrzowie teatru muszą przejść do lamusa i jak oswajać instytucje kultury z włącząjącym językiem i horyzontalnymi metodami pracy artystycznej z zespołem.
W 23. odcinku audycji gadamy sobie z Omą o tym, jak to jest być Czarną artystką sztuk performatywnych na polskich scenach, i że zawsze rozmowa musi zejść na temat rasizmu i czy to jest wkurwiające czy nie… Ale też jest o graniu czarnych przez białych i białych przez 
czarnych i jak by wyglądał świat bez konstruktów kulturowych. Dla chętnych, pesymistyczne zakończenie.
W 25. odcinku audycji “Którędy do wyjścia” rozmawiam z białoruską śpiewaczką, performerką i działaczką społeczną Aną Mackiewicz o trudach z jakimi mierzyła się w polskiej Akademii Muzycznej im. F. Chopina w Warszawie, o jej performansach na rzecz Wolnej Białorusi i aktualnej skomplikowanej sytuacji politycznej, w której dzieje się niebezpieczny proceder wrzucania wszystkich do jednego worka bez względu na indywidualną historię.
Nagranie audycji będzie dostępne w archiwum Radia Kapitał na stronie audycji TUTAJ
Do odsłuchania w Radio Kapitał jest ostatnia audycja “kto nie skacze” mojego autorstwa pt. Stand Up For Your Rights:
Współcześnie, strajki generalne w fabrykach czy zakładach pracy, ale i historycznie na kolonialnych plantacjach niewolniczych, polegają na odejściu pracownika lub pracownicy od miejsca pracy, a więc na zatrzymaniu się i stanięciu. Stojąc, ciało nie pracuje. Ciało odmawia posłuszeństwa i jednocześnie odpoczywa. Stojące ciało to podpora każdej demonstracji, strajku czy pikiety.
Link do audycji: https://radiokapital.pl/shows/kto-nie-skacze/23-stand-up-for-your-rights/
Do odsłuchania na stronie Radia Kapitał najnowszy odcinek mojej audycji “Którędy do wyjścia” z Lilianą Zeic:
Tym razem rozmawiam z Lilianą o radykalnych wrażliwości i empatii, o perspektywie feministyczno-kłirowej, a nie odwrotnie, o kłirowości jako wspólnocie międzygatunkowej, o performatyce języka, o opowiadaniu opowieści tak długo, aż któraś z nich będzie tą, w której chciałabyś żyć, o performowaniu codzienności, o aktywizmie i sztuce, ale niekoniecznie o artywizmie – a wszystko okiem kłirowej lesbijki.
Audycja: https://radiokapital.pl/shows/ktoredy-do-wyjscia/22-liliana-zeic/
