Category Archives: performance

PERFECT MAN – spektakl i warsztaty w Poznaniu 11-12.12

Na grafice czerwone tło z różowymi nieregularnymi liniami, centralnie fragment zdjęcia z dwiema osobami na ziemi i jedną stojącą w tle. Na środku grafiki po lewej od zdjęcia tytuł PERFECT MAN a po prawej informacje o spektaklu: miejsce, data godzina. Na dole grafiki logotypy.

W grafice zdjęcie: Kazimierz Ździebło

W środę 11 grudnia zapraszam na nasz spektakl taneczny PERFECT MAN z anią jurek i Tatianą Cholewą do Centrum Kultury ZAMEK w Poznaniu w Sali Wielkiej o 19.00 

Punktem wyjścia spektaklu są cielesne pozostałości z Homo Sovieticus – koncepcji człowieka doskonałego jako podmiotu politycznego rygoru w służbie socjalizmu. Poprzez praktyki nowej choreografii artystki(-ści) starały(-li) się uchwycić performatykę ruchu i ciała Homo Sovieticus oraz znaleźć punkty wspólne we współczesnych ciałach z perspektywy pokoleniowej.

Więcej o Spektaklu: https://ckzamek.pl/

Dzień później 12 grudnia o 12.45 też w Zamku, ale w sali Pod Zegarem, wpadajcie na nasz warsztat ruchowy “Wcale nie perfect”.

„Zaproponujemy przestrzeń na współtworzenie ruchu w grupie, w której każda zainteresowana osoba może znaleźć swój sposób zaangażowania w kreatywny ruch. Zapraszamy osoby o różnorodnej motoryce, bez koniecznego wcześniejszego doświadczenia tanecznego. Jedyne ‘kryterium’ stanowi zainteresowanie i otwarte ciało-umysł” – zachęcają artystki(-ści).

Więcej o warsztacie: https://ckzamek.pl/

Trzy osoby splecione ze sobą leżą na podłodze w ciemno-zielono-fioletowym świetle

Zdjęcie: Kazimierz Ździebło / Cricoteka

 

MANIFEST ROŚLIN – działanie performatywne/spektakl w Teatrze Powszechnym w Warszawie

Zapraszam na spektakl/działanie performatywne Strefa WolnoSłowa MANIFEST ROŚLIN w reż. Alicja Borkowska, inspirowany książką Stefano Mancuso “Naród Roślin. Manifest Zielonego Supermocarstwa” (Libra 2019), w którym jestem performerem i wsparciem choregraficznym.

𝗚𝗿𝗮𝗺𝘆 𝘄 Teatr Powszechny 𝘄 𝗪𝗮𝗿𝘀𝘇𝗮𝘄𝗶𝗲 𝟱-𝟲 𝗴𝗿𝘂𝗱𝗻𝗶𝗮 𝗼 𝟭𝟵.𝟯𝟬 𝗻𝗮 𝗠𝗮𝗹𝗲𝗷 𝗦𝗰𝗲𝗻𝗶𝗲. 𝗡𝗮 𝘄𝘆𝗱𝗮𝗿𝘇𝗲𝗻𝗶𝘂 𝘇𝗻𝗮𝗷𝗱𝘇𝗶𝗲𝗰𝗶𝗲 𝗹𝗶𝗻𝗸 𝗱𝗼 𝗯𝗶𝗹𝗲𝘁𝗼𝘄 (𝘄 𝘀𝘂𝗽𝗲𝗿 𝗰𝗲𝗻𝗶𝗲:)

Artykuł 7 Manifestu Roślin brzmi “Naród Roślin nie uznaje granic. Każda istota żywa ma prawo przemieszczać się, a także wybierać sobie miejsce do życia.” Artykuł 14 Deklaracji praw człowieka brzmi “Każdy człowiek ma prawo ubiegać się o azyl i korzystać z niego w innym kraju w razie prześladowania”.

To nie wystarczy. Nie wystarczy mieć prawo migrować uciekając przed prześladowaniami. Migrowanie to konieczność albo wybór. Powinniśmy móc migrować zawsze. Zwierzęta migrują, rośliny migrują. Migrowanie jest naturalną strategią przetrwania, której blokowanie to ograniczanie godności. Przemieszczanie się to jednocześnie dużo więcej. To istota życia.

Twórcy i twórczynie 𝑀𝒶𝓃𝒾𝒻𝑒𝓈𝓉𝓊 𝓇𝑜ś𝓁𝒾𝓃: 

reżyseria i dramaturgia: Alicja Borkowska; performance: Emil Yahya Al-Khawaldeh, Weronika Chinowska (promocja), Natalia Lis, Svitlana Makedon, Stan Ndua, Michał Rezazadeh, Emilka Szuchniewicz (tłumaczenie PJM), Marek Ł. Śmietana (tłumaczenie PJM), Magdalena Walusiak, Lukas Wojcicki (choreografia), Luxuan Wang; wizualizacje: Adrien Cognac; administracja: Magdalena Duszyńska-Sasin; scenografia i kostiumy: Tatsiana Dzivakova; wideo: Wojtek Kaniewski; promocja: Pavlo Luhovyi; projekcje wideo: Łukasz Nadwodny; światła: Piotr Pieczyński; muzyka: Mikołaj Poncyljusz; oprawa graficzna: SYFONSTUDIO,

PORAŻKA – młodzieżowy projekt performatywny – Pokaz 28.11 w Warszawie

PROJEKT PORAŻKA czyli artyzm w NIEczytej postaci. Antydyscyplinarne działania twórcze. Czy można odnieść porażkę, kiedy to ona zostaje celem przedsięwzięcia? Porażka pochodzi z wewnątrz czy narzuca nam ją zewnętrze? Czy w każdej porażce jest odrobina słodyczy sukcesu? Czy w każdym sukcesie jest odrobina goryczy porażki? Co jest ponad dualizmem i binarnością podziału sukces–porażka?

Sprawdzamy granice aktorstwa i performensu; zrozumiałego i abstrakcyjnego; komedii i cringe’u; dramatu i naturalności. Szukamy, sprawdzamy, przekraczamy i mieszamy. Sprawdzamy czy porażka ma/może mieć potencjał twórczy i transformacyjny, jeśli sprzeciwimy się kapitalistycznej logice sukcesu, produkcji, kumulacji i merkantylizacji różnych sfer życia.

osoby twórcze: Tola Carbol, Maria Mikołajewska, Maniek Żuchowski, Ester Stencel, Nikola Białas, Ellina Maroz; prowadzenie procesu performatywnego: Lukas Wojcicki

PORAŻKA / CST: Animacje społeczne | projekt performatywny / 28.11 (czwartek), godz. 19:00 , Mazowiecki Instytut Kultury , ul. Elektoralna 12

bezpłatne wejściówki: www.mik.waw.pl/repertuar / dostępność: tłumaczenie PJM na życzenie* Wydarzenie na FB: https://fb.me/e/4iFyTNbOE

 

 

JESTEM RZEKĄ – performance i instalacja audio-wizualna w Gdańsku 23-24.11

Performance i instalacja audio-video „Jestem Rzeką” w CSW ŁAŹNIA 2 to artystyczno-aktywistyczne działanie, mające na celu zwrócenie uwagi na katastrofalny stan rzek w Polsce i na świecie. Nasze działanie artywistyczne wychodzi z troski o rzeki i ich – a tym samym naszą – przyszłość. Jako artystki dysponujące narzędziami sztuki wzmocnionymi politycznym przekazem dotyczącym katastrofy ekologicznej, nie możemy i nie chcemy bezczynnie przyglądać się niszczeniu rzek, których jesteśmy częścią. Rzeki bez nas przetrwają, my bez nich nie.

W naszej instalacji i w performansie wykorzystujemy nagrania terenowe znad rzeki Cybina. Kostiumy i scenografia wykonane są z upcyklingowego plastiku. W performansie korzystamy z eksperymentalnych praktyk choreograficznych, inspirujemy się tańcem butoh i tańcami barokowymi z epoki, której symboliczny przepych przedmiotów przywodzi nam dzisiaj na myśl bogactwo plastikowych śmieci spławianych rzekami. Chcemy podjąć próbę radykalnego przekierowania uwagi na Rzekę nie unikając nazywania człowieka sprawcą kryzysu klimatycznego, a antropocenu erą katastrofy ekologicznej.

Koncepcja: Jagoda Witkowska, Mo Tomaszewska, Lukas Wojcicki; Performance i choreografia: Mo Tomaszewska, Lukas Wojcicki; Kostiumy, projekt scenografii: Mo Tomaszewska; Kuratorka: Jagoda Witkowska

W performansie zostały wykorzystane fragmenty kompozycji Louisa Couperina w wykonaniu Massimo Berghella (klawesyn). Aranżacja muzyczna oraz tekst performansu na podstawie fragmentów eseju Astrida Neimanis „Hydrofeminizm, czyli stawanie się ciałem wodnym” w przekł. Sławomira Królaka, Dwutygodnik 2020: Lukas Wojcicki

Więcej: https://www.laznia.pl/

Dwie postaci w kostiumach z plastikowych śmieci stoją w pozach tanecznych w otoczeniu plastikowej folii.

Foto: Remigiusz Boguszewski

Wykład performatywny na Sztuce Sąsiedztwa we Wrocławiu

W Sobotę 5 października zapraszam na wykład performatywny na zakończenie mojej badawczo-sieciującej rezydencji artystycznej “Out-of-doors” we Wrocławski Instytut Kultury. Rezydencja i wykład będzie wokół zjawiska “czasowych wspólnot” a prezentacja wykładu performatywnego odbędzie się w ramach III edycji ogólnopolskiego forum artystycznych działań lokalnych “Sztuka Sąsiedztwa” we Wrocławiu 5-6.10.2024. Oprócz mojego mikro wykładu na forum mnóstwo fajnych i inspirujących inicjatyw i działań lokalnych z różnych miast Polski.

“W ramach wrocławskiej rezydencji, Łukasz przebada wątek „czasowej wspólnotowości” wśród mikrospołeczności, zawiązujących się m.in. na czas interwencji czy akcji artystycznych, a także charakter funkcjonowania subspołeczności w ramach społeczności, wykorzystując metody warsztatowo-laboratoryjne. Wójcicki podkreślił w swojej propozycja jak ważne jest dla niego również pytanie o przestrzeń niewiedzy, niepewności, ale i ciemności – w sensie funkcjonowania poza oficjalnym dyskursem społecznym nt. „lokalności” – związanej ze specyfiką wybranych „czasowych wspólnot” (osoby skłoterskie, seksworkerskie, w kryzysie bezdomności, queerowe i inne).”

Więcej o wydarzeniu: Instytutkultury.pl