Category Archives: aktywizm

JESTEM RZEKĄ – performance i instalacja audio-wizualna w Gdańsku 23-24.11

Performance i instalacja audio-video „Jestem Rzeką” w CSW ŁAŹNIA 2 to artystyczno-aktywistyczne działanie, mające na celu zwrócenie uwagi na katastrofalny stan rzek w Polsce i na świecie. Nasze działanie artywistyczne wychodzi z troski o rzeki i ich – a tym samym naszą – przyszłość. Jako artystki dysponujące narzędziami sztuki wzmocnionymi politycznym przekazem dotyczącym katastrofy ekologicznej, nie możemy i nie chcemy bezczynnie przyglądać się niszczeniu rzek, których jesteśmy częścią. Rzeki bez nas przetrwają, my bez nich nie.

W naszej instalacji i w performansie wykorzystujemy nagrania terenowe znad rzeki Cybina. Kostiumy i scenografia wykonane są z upcyklingowego plastiku. W performansie korzystamy z eksperymentalnych praktyk choreograficznych, inspirujemy się tańcem butoh i tańcami barokowymi z epoki, której symboliczny przepych przedmiotów przywodzi nam dzisiaj na myśl bogactwo plastikowych śmieci spławianych rzekami. Chcemy podjąć próbę radykalnego przekierowania uwagi na Rzekę nie unikając nazywania człowieka sprawcą kryzysu klimatycznego, a antropocenu erą katastrofy ekologicznej.

Koncepcja: Jagoda Witkowska, Mo Tomaszewska, Lukas Wojcicki; Performance i choreografia: Mo Tomaszewska, Lukas Wojcicki; Kostiumy, projekt scenografii: Mo Tomaszewska; Kuratorka: Jagoda Witkowska

W performansie zostały wykorzystane fragmenty kompozycji Louisa Couperina w wykonaniu Massimo Berghella (klawesyn). Aranżacja muzyczna oraz tekst performansu na podstawie fragmentów eseju Astrida Neimanis „Hydrofeminizm, czyli stawanie się ciałem wodnym” w przekł. Sławomira Królaka, Dwutygodnik 2020: Lukas Wojcicki

Więcej: https://www.laznia.pl/

Dwie postaci w kostiumach z plastikowych śmieci stoją w pozach tanecznych w otoczeniu plastikowej folii.

Foto: Remigiusz Boguszewski

Spektakl IMPERIUM w Warszawie 30-31.10

Las jest świadkiem ciągłego okrucieństwa. Las i wędrujący w nim ludzie są w ciągłym stanie zawieszenia, ich prawa zostały zawieszone od dłuższego czasu, nie tylko w ostatnich dniach.

 Las widzi wszystko, a my wracamy w samą porę z „Imperium” – instalacją performatywną o sytuacji na granicy polsko-białoruskiej.

 Widzimy się na Teatr Powszechny w środę i czwartek, 30 i 31 października o godz. 19:30. W obu dniach będą pokazy z napisami ENG i UKR. 30go odbędzie się również interpretacja na PJM (polski Język Migowy).

Wstęp na spektakle jest bezpłatny, ale obowiązują zapisy poprzez e-mail na stronie kontakt@strefawolnoslowa.pl lub poprzez formularz kontaktowy: https://strefawolnoslowa.pl/empire2024

Po występach planowane są rozmowy na temat obecnej sytuacji na granicy polsko-białoruskiej. Moderowane przez: Aleksandra Chrzanowska

Na pierwszym planie widać głowę i barki białego mężczyzny stojącego tyłem i prawym bokiem. Czarne tło z fioletową smugą światła w centralnej części zdjęcia. Po prawej stronie w środkowej części napisany tytuł spektaklu po ukraińsku i poniżej kilka zdań opisu po ukraińsku.

Zdjęcie w grafice – Agata Kubis, “Imperium w Bałtyku” Trasa: Łotwa-Litwa 2024.

Spektakl LISTA UCHYBIEŃ 15-16.10 w Warszawie

We wt i w śr 15-16.10 zapraszam na spektakl Stowarzyszenia Pedagogów i Pedagożek Teatru LISTA UCHYBIEŃ w reż. Pameli Leończyk z moim udziałem aktorskim i jako autor choreografii/ruchu scenicznego. Spektakl na Małej Scenie Teatru Dramatycznego w Warszawie, Pl. Defilad 1.

Lista uchybień to dokument, który został wręczony jednej z pracowniczek instytucji kultury w pierwszym dniu po jej powrocie z urlopu. Na liście znalazł się szereg zarzutów dotyczących jej pracy. Zamiast dialogu z przełożoną – dokument punktujący niedociągnięcia. Zamiast szukania rozwiązań – plan naprawczy i groźba sankcji. Co oznacza praktykowanie solidarności, współpracy, sprawiedliwości społecznej w branży kultury? Kto wyznacza granice komunikacji i jakie są konsekwencje ich przekraczania i utrzymywania? Jak sprawić, by praca w kulturze była ekologiczna, zrównoważona, zdrowa?

Lista uchybień to interdyscyplinarne przedsięwzięcie teatralne przygotowane przez zespół artystów i artystek społecznych związanych ze Stowarzyszeniem Pedagogów i Pedagożek Teatru. Tworzą opowieść o wyzwaniach pracy w instytucjach kultury. Zabierają głos w toczącej się dyskusji na temat kultury jako środowiska pracy, prekariatu jako dominującej formy (nie)zatrudnienia w kulturze oraz na temat warunków, hierarchii i niespójności pomiędzy poziomem deklarowanych wartości, a poziomem realizacji. Scenariusz spektaklu powstał na podstawie autorskiego scenariusza napisanego w oparciu o 9 pogłębionych wywiadów z pracownicami i pracownikami instytucji kultury z różnych części Polski. Pokazom spektaklu towarzyszyć będzie wystawa grafik Katarzyny Belczyk, ilustratorki, która w celny i ironiczny sposób komentuje wyzwania związane m.in. z pracą artystyczną.

 

DANCEFLOR #9 – Premiera!

Do waszych wirtualnych rąk trafia mocno spóźniony wiosenno-letni numer mikromagazynu sztuk performatywnych DANCEFLOOR w całości poświęcony osobom artystycznym z Palestyny. Numer ma premierę wokół symbolicznej daty 7 października. W środku jak zawsze linki odsyłające do stron internetowych. Magazyn – w całości online i darmowy – możecie pobrać w formacie pliku .pdf z mojego bloga, klikając w zakładkę “DANCEFLOOR“.

Sporo serca włożyłem w to wydanie i mam nadzieję, że będzie wam się dobrze czytało. Co i jak wyjaśniam w nocie od wydawcy czyli – ehm – ode mnie hehe. Cały numer tylko w języku angielskim (polskiej wersji na razie nie planuję). Na ostatniej stronie znajdziecie listę polskich i zagranicznych inicjatyw działające na rzecz Palestyny.

To oczywiście tylko wycinek z bogatej kultury i tradycji palestyńskich sztuk performatywnych, ale jestem przekonany, że po lekturze DANCEFLOOR sięgnięcie po więcej.

WOLNA PALESTYNA! WOLNY LIBAN! WOLNA SYRIA!

PORAŻKA Projekt performatywny – start 19.09!

W czwartek 19 września rusza PORAŻKA, projekt performatywny dla młodzieży i młodych dorosłych, który będę miał przyjemność prowadzić w duchu inkluzywnego i demokratycznego procesu twórczego otwartego na niewiedzę i niepewność oraz – ma się rozumieć – na porażkę.

O PROJEKCIE: zmapujemy i wykorzystamy różne narzędzia performatywne z akcentem na praktyki nowego tańca, eksperymentalnej choreografii i krytycznego performansu, poszukamy ich relacji z teatrem dramatycznym.

TEMAT: zagadnienie porażki, niepewności, wątpliwości, wieloznaczeniowości, poszukamy inspiracji w przestrzeniach queer, wspólnoty, procesu jako sztuki, nienormatywności, dekolonizacji, postwzrostu i praktyk postartystycznych. Inspiracją i punktem wyjścia do naszej pracy będzie książka Jacka Halberstama “Prawdziwa sztuka porażki” (wyd. Krytyka Polityczna, 2017).

Pokaz na zakończenie projektu: 28 listopada w Mazowieckim Instytucie Kultury w Warszawie.