W sobotę 12 czerwca z zespołem Massmilicja zagraliśmy pierwszy popandemiczny koncert na Stodoła Fest II i było super. Zagraliśmy głównie kawałki z naszej świeżo wydanej płyty „Zjednoczona ulica”, które można odsłuchać i nabyć on line na naszym profilu na Massmilicja.bandcamp.com lub w formie winyla kontaktując się ze mną. Dzięki za zaproszenie i przyjęcie nas tak ciepło i entuzjastycznie. Cały koncert możecie obejrzeć na YT: https://www.youtube.com/watch?v=vvffStIUNiQ
Audycja “Którędy do wyjścia” #11: Bazhena Shamovich
W 11 odcinku audycji „Którędy do wyjścia” rozmawiam z białoruską aktywistką i performerką Bazheną Shamovich @shamovich_ o sytuacji w Białorusi i o tym, co to znaczy być artyst(k)ą w reżimie Łukaszenki. O strajku głodowym Bazheny pod przedstawicielstwem Komisji Europejskie w Warszawie i jego performatywnym wymiarze. O społecznych choreografiach protestów w Białorusi i ich performatywnych strategiach.
Foto: Yauhen Malashkevich
Link do archiwalnego nagrania na stronie Radia Kapitał: https://radiokapital.pl/shows/ktoredy-do-wyjscia/11-bazhena-shamovich
Strefa / BY project – premierowa odsłona 9 lipca
W piątek 9 lipca o 18.00 Zapraszam na pierwszą odsłonę audio-spaceru “Strefa / BY project” o białoruskich historiach strachu, oporu i nadziei. Miałem przyjemność wziąć udział w procesie powstawania spaceru od strony ruchu i choreografii.
Link do wydarzenia:
Złota Skała we Wrocławiu na Przeglądzie Piosenki Aktorskiej
Na tegorocznym Przeglądzie Piosenki Aktorskiej we Wrocławiu 15 czerwca o 19.00 gramy spektakl “Złota Skała. Opowieść o Robercie Brylewskim” w reżyserii Grześka Laszuka dla Teatru Studio w Warszawie. Mam przyjemność grać w spektaklu na jednej z trzech perkusji 🙂
Choreografie skazanych ciał – mój nowy tekst na TaniecPOLSKA.pl
Na portalu TaniecPOLSKA.pl, można przeczytać mój najnowszy tekst “Choreografie skazanych ciał”, na podstawie którego powstała audycja “kto nie skacze” w Radiu Kapitał.
“Dla mnie, jako performera wykorzystującego w swojej pracy artystycznej poszerzoną choreografię i nowy taniec, ważne są polityczne i społeczne znaczenia ciała. Więzienie, wraz z całym systemem nadzorowania i karania jest dla mnie metaforą funkcjonowania ciała w społeczeństwie według określonej choreografii kulturowo-obyczajowej kontroli. W swoich poszukiwaniach choreograficznych badam ciało w kontekście fizycznego (w tym fizjologicznego) sprzeciwu wobec opresyjnych partytur ruchowych narzucanych przez normatywne społeczeństwo i systemy społeczno-polityczne ufundowane na wartościach patriarchalnych i etyce kapitalistycznej. Więzienie w mikroskali odwzorowuje ciągłe negocjacje ciała pomiędzy wolnością jednostki w społeczeństwie a podporządkowaniem się przemocy systemu je organizującego”.
