W ramach strasznie fajnej, mądrej i twórczej inicjatywy w tym pojebanym 2020 roku, w której miałem ogromną przyjemność brać udział czyli Szkoły Dramaturgów Społecznych Strefa WolnoSłowa pod kierunkiem Artura Pałygi, powstały znakomite dramaty, których fragmenty zostały odczytane na Małej Scenie Teatru Powszechnego w Warszawie przez fantastycznych performerów i świetne performerki związane ze Strefą. Miałem przyjemność być w podwójnej roli dramatopisarza i performera i poniżej do obejrzenia czytanie fragmentów genialnego tekstu Lidki Karbowskiej “Mam tylko dwa policzki i nie mam zamiaru bez końca ich nadstawiać”.
Rezydencja w ramach International Visegrad Fund
Miło mi donieść, że we wrześniu 2021, razem z Anią Jurek i Tatianą Cholewą jedziemy na rezydencję Visegrad Artist Residency Program—Performing Arts do Bohemia Farmstudio – Art And Culture Center pod czeską Pragą dzięki International Visegrad Fund

Mój tekst o site-specific na Taniecpolska.pl
Na portalu Taniecpolska.pl możecie przeczytać mój tekst: “Choreografia site-specific: między sztuką a polityką”
Projekty site-specific realizują potrzebę wychodzenia poza instytucjonalne ramy sztuki, poza teatr czy galerię, z wnętrza sztuki na jej marginesy. To kwestionowanie instytucji jako miejsca do prezentacji sztuki staje się działaniem politycznym, uwalniającym sztukę z jednej strony od obostrzeń regulaminów i przepisów obowiązujących w danej instytucji kultury, z drugiej – od konwenansu galeryjno-muzealnego. Wyjście ze sztuką na zewnątrz, otwarcie jej na widzów-uczestników, wpisanie w krajobraz miasta czy wsi, jest działaniem z gruntu antykapitalistycznym, bez biletów i opłacanej obsługi technicznej. Jak pisze Ługowska, „Miejsce przestało oznaczać fizyczne warunki muzeum i zaczęło wskazywać na system społeczno-ekonomicznych relacji, funkcjonując jako pewna rama społeczna, instytucjonalna, ekonomiczna, polityczna, samo stając się tematem sztuki”.

Pierwszy etap Placówki za mną!
Juhu! Na razie finał pierwszego etapu więc trzymajcie kciuki za kolejne!





