Z przyjemnością was informuję, że mój tekst znalazł się w zbiorze RUCHOME TEKSTY, które ukazały się w dniu przesilenia zimowego 22 grudnia 2021. Plik .pdf zbioru można pobrać ze strony Forumtanca.org (zakładka “Ruchome teksty”). Dodatkowo, możecie wesprzeć publikację na portalu Zrzutka.pl! (będzie m.in. na wynagrodzenia dla autorek i autorów:)

“Ciało w częściach jest łatwiejsze. Do zrozumienia, zaakceptowania, odrzucenia. Kawałki ciała mogą należeć do kogokolwiek lub do nikogo. Części łatwiej się pozbyć niż całości. Części łatwiej przechowywać”. Całość w RUCHOMYCH TEKSTACH!

W nowym 166. numerze gazety teatralnej DIDASKALIA możecie przeczytać mój tekst pt. “Starość nascenie tańca: potencjał porażki”. Chciałem w tym miejscu podziękować osobom, dzięki którym ten tekst powstał, i które cytuje w eseju: Marta Kosieradzka, Tatiana Cholewa, Dorota Porowska, Andrzej Woźniak, Ula Zerek, Krystyna Mazurówna.

<Czy rzeczywiście potrzebujemy sceny tańca, w której musimy „być świadomi swojego późnego startu”, a nie startować wtedy, kiedy chcemy i nasz moment startu w nikim nie wzbudza podejrzeń, i nie jest powodem segregacji? Sceny tańca, na której musimy tłumaczyć się ze swojego wieku i udowadniać wszystkim, że, jak śpiewał poeta, „jeszcze w zielone gramy, jeszcze nie umieramy”? Chciałbym sceny tańca, gdzie ani ja, ani moje koleżanki i moi koledzy, tancerki i tancerze po trzydziestym piątym roku życia, nie będziemy czuć się „zażenowane, starając się o programy dla młodych i zaczynających twórców”.>

Cały tekst tu: https://didaskalia.pl/pl/artykul/starosc-na-scenie-tanca-potencjal-porazki

“Taniec, który kojarzy się stereotypowo z pięknem, wirtuozerią, delikatnością czy kobiecością – choć dzisiaj już coraz mniej, ale wtedy ta konotacja była jeszcze dość silna – został wykorzystany przez polityczną propagandę systemów totalitarnych. Systemów, kulturowo kojarzonych z siłą, kontrolą, pewnością czy dominacją. Mogłoby się wydawać, że taniec nijak nie przystaje do wizerunku potęgi autorytarnych wodzów, ale być może właśnie dlatego został wciągnięty w machinę terroru i przemocy totalitarnych reżimów, żeby ocieplić wizerunek i pokazać ich ludzką twarz”.

Link do wrześniowego numeru online: http://www.dialog-pismo.pl/archiwum-numerow/numer-92021-778

Na Stronatanca.pl możecie przeczytać mój felieton “Śmierć przed śmiercią” o starości w tańcu:

“Wystarczy przejść się na dowolny spektakl taneczny, wybrać się na jakiekolwiek zajęcia z tańca – no, może oprócz tanga, prześledzić którąkolwiek rezydencję choreograficzną (z wyjątkami potwierdzającymi regułę), żeby się przekonać, że nie ma tam starych ludzi. Nie ma ich, z czego można wyciągnąć fałszywy wniosek, że taniec i choreografia nie jest dla starych ludzi. I nie mówię tu o wielkich nazwiskach, które są zapraszane do prowadzenia warsztatów, kursów i master class. ”

Cały tekst: http://stronatanca.pl/