Teledyskowe intro i żywy kolaż nowej choreografii performera z wizualizacjami wnętrz prywatnego mieszkania to symbol niepokornej sztuki drugiego obiegu czasów PRL-u. Gifowe animacje quasi archiwalnych zdjęć i pojawiające się filtry żywcem z Instagrama budują porozumienie pomiędzy dwoma rzeczywistościami przełomu wieków. Popularna w mediach społecznościowych technika „relacji”, która istnieje w internecie przez 24 godziny, jest wirtualnym śladem rzeczywistości. Poddaje pod dyskusje akt archiwizacji i przeformułowuje zadania artysty. Niezliczone ikonki i animacje, które można dowolnie nakładać na zdjęcia i filmy odwołują sztukę, jednocześnie wynosząc ją do rangi pop artu a każdego użytkownika Instagrama mianują artystą. Performer, ozdobiony filtrami queeruje tożsamość sztuki zadając pytania o trwałość jej śladu w nowej rzeczywistości.

Idea performatywnego kolażu bezpośrednio odwołuje się do intersekcyjności technik sztuki łącząc fotografię z wideo-artem, instalacją, sztuką performatywną i nową choreografią poszerzając w ten sposób teren odbioru i przeżywania sztuki przez osoby ją tworzące i odbierające.

Pomysł, performance, choreografia, taniec: Łukasz Wójcicki

Wizualizacje, dźwięk: Adrien Cognac

Współpraca dramaturgiczna: Olga Drygas

Produkcja: Galeria W Y